नित नव चरन उपज अनुरागा। बिसरी देह तपहिं मनु लागा॥nita nava charana upaja anuraga| bisari deha tapahim manu laga||
श्रीगणेशायनमः | Shri Ganeshay Namah
श्रीजानकीवल्लभो विजयते | Shri JanakiVallabho Vijayte
श्रीरामचरितमानस | Shri RamCharitManas
प्रथम सोपान | Descent First
श्री बालकाण्ड | Shri Bal-Kanda
चौपाई (73.2) | Caupāī (73.2)
नित नव चरन उपज अनुरागा। बिसरी देह तपहिं मनु लागा॥
संबत सहस मूल फल खाए। सागु खाइ सत बरष गवाँए॥2॥
भावार्थ:
स्वामी के चरणों में नित्य नया अनुराग उत्पन्न होने लगा और तप में ऐसा मन लगा कि शरीर की सारी सुध बिसर गई। एक हजार वर्ष तक उन्होंने मूल और फल खाए, फिर सौ वर्ष साग खाकर बिताए॥2॥
English:
nita nava charana upaja anuraga| bisari deha tapahim manu laga||
sambata sahasa mula phala khae| sagu khai sata barasha gavame||2||
IAST:
nita nava carana upaja anurāgā. bisarī dēha tapahiṃ manu lāgā..
saṃbata sahasa mūla phala khāē. sāgu khāi sata baraṣa gavāomē..
Meaning:
Her devotion to the feet of her lord presented a new phase everyday; and she got so absorbed in penance that she lost all consciousness of her body. For a thousand years she lived on roots and fruits alone; while for another hundred years she subsisted on vegetables.